Home
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
Μετά από τέσσερις μήνες και τέσσερα διαφορετικά σπίτια ψώνισα ξανά σήμερα στο σούπερ μάρκετ έχοντας την αίσθηση του μη προσωρινού. Ψώνισα για όλη τη βδομάδα, μερικά πράγματα για τον επόμενο μήνα.
Το καλοκαίρι της εφήμερης διαβίωσης φαίνεται να τελειώνει. Κρίμα όμως γιατί ταίριαζε πολύ με την τυχωδιοκτική φινέτσα που κουβαλάμε όλοι εμείς οι κάποτε-θα-γυρίσουμε-πίσω Έλληνες του εξωτερικού. Εμείς που διαλέξαμε να "μην έχουμε ρίζες", να "ζούμε ανάμεσα σε δύο κόσμους" και να ικανοποιήσουμε την πείνα εμπειριών που μεγάλωνε μέσα μας για χρόνια.
Οι άνθρωποι γύρω μου αναζητούν να βγάλουν ρίζες πλέον. Αναθεωρούν τις ζωές τους, τα θέλω τους και τις ανάγκες τους. Τα αναθεωρούν και τα ξανασκέφτονται. Αλλάζουν βλέψεις, χώρες και συνήθειες.
Οι δύσκολοι δρόμοι θέλουν γερά πόδια. Όχι για να μην σκοντάψεις και πέσεις. Αλλά για να μπορείς να γυρίσεις πίσω.
--
Γαμημένο ελληνικό καλοκαίρι.
Το καλοκαίρι της εφήμερης διαβίωσης φαίνεται να τελειώνει. Κρίμα όμως γιατί ταίριαζε πολύ με την τυχωδιοκτική φινέτσα που κουβαλάμε όλοι εμείς οι κάποτε-θα-γυρίσουμε-πίσω Έλληνες του εξωτερικού. Εμείς που διαλέξαμε να "μην έχουμε ρίζες", να "ζούμε ανάμεσα σε δύο κόσμους" και να ικανοποιήσουμε την πείνα εμπειριών που μεγάλωνε μέσα μας για χρόνια.
Οι άνθρωποι γύρω μου αναζητούν να βγάλουν ρίζες πλέον. Αναθεωρούν τις ζωές τους, τα θέλω τους και τις ανάγκες τους. Τα αναθεωρούν και τα ξανασκέφτονται. Αλλάζουν βλέψεις, χώρες και συνήθειες.
Οι δύσκολοι δρόμοι θέλουν γερά πόδια. Όχι για να μην σκοντάψεις και πέσεις. Αλλά για να μπορείς να γυρίσεις πίσω.
--
Γαμημένο ελληνικό καλοκαίρι.