<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/7157270061007061295?origin\x3dhttp://panwapotahxeia.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

The story of the little yellow bathroom duck

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Όμορφη μέρα. Που έδωσες φίλους, ήλιο, τουρίστες και ποδήλατα. Που έστησες την συναυλία στο κανάλι της Prinsengracht και οργάνωσες το BBQ στο μπαλκόνι του Στράτου. Που έβαλες τον γείτονα να παίζει γλυκιά τζαζ όταν έπεφτε το φως και γέμισες την πόλη με ασθενοφώρα και περιπολικά, έτσι ώστε να μοιάζει πιο ζωντανή και όμορφη.

Όμορφη μέρα που με άφησες να κάνω βόλτα με το ποδήλατο προς το σπίτι και έστησες δύο παιδιά με κιθάρα στη γωνιά της Roelof Hartstraat. Χέι, να 'σαι καλά.

--

"Επανάσταση είναι να καταφέρεις να σώσεις την τρυφερότητα και τον ρομαντισμό σου", λέει ο Χρόνης Μίσσιος. Και ακόμη ένας λοιπόν που έχει δίκιο. Κι εγώ του ανταπαντώ με ένα τραγούδι του πιο ρομαντικά επαναστατικού συνθέτη που νομίζω ξέρω:


This entry was posted on Κυριακή 19 Αυγούστου 2012 at 2:21 μ.μ.. You can skip to the end and leave a response.

leave a comment