Looking for the last train
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010- Κάθε πότε έχει τρένο για Άμστερνταμ;
- Α, πολύ συχνά. Νομίζω κάθε μισή ώρα.
- Τόσο συχνά;
- Μα είναι και αναμενόμενο, καθώς το Άμστερνταμ είναι μεγάλη πόλη. Δηλαδή όμως... και το Πεκίνο είναι μεγάλη πόλη.
- Αχά.
- Για το Πεκίνο έχει πιο συχνά τρένα. Αναλογικά να το πάρεις...
--
Και έτσι για να σε φτιάξω ρε μπαγάσα... πάρε και λίγο χιόνι ακόμα. Να έχεις να γλυστράς ακόμα 10 μέρες. Να σε έχω να παγώνεις στη στάση του λεοφωρείου και να φοβάσαι να βγάλεις τα χέρια σου από τα γάντια σου. Να σε κλείσω λίγο ακόμα σπίτι σου, να σου ανοίξω λίγο παραπάνω τις κόρες των ματιών από το φως... μόνο και μόνο για να στο λιώσω σε 1-2 μέρες και μετά πάλι από την αρχή.
--
Μπορεί να το έχω ξαναβάλει, αλλά η επανάληψη δεν βλάπτει κανέναν. Με τρελαίνει το σκηνικό μέσα στο στούντιο, ο τυπάς με τα μαύρα γυαλιά και το ηχομονωτικό υλικό που καλύπτει το πιάνο...
--
Και έτσι για να σε φτιάξω ρε μπαγάσα... πάρε και λίγο χιόνι ακόμα. Να έχεις να γλυστράς ακόμα 10 μέρες. Να σε έχω να παγώνεις στη στάση του λεοφωρείου και να φοβάσαι να βγάλεις τα χέρια σου από τα γάντια σου. Να σε κλείσω λίγο ακόμα σπίτι σου, να σου ανοίξω λίγο παραπάνω τις κόρες των ματιών από το φως... μόνο και μόνο για να στο λιώσω σε 1-2 μέρες και μετά πάλι από την αρχή.
--
Μπορεί να το έχω ξαναβάλει, αλλά η επανάληψη δεν βλάπτει κανέναν. Με τρελαίνει το σκηνικό μέσα στο στούντιο, ο τυπάς με τα μαύρα γυαλιά και το ηχομονωτικό υλικό που καλύπτει το πιάνο...
This entry was posted
on Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010 at 12:57 μ.μ..
You can skip to the end and leave a response.
