Re-define me
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Σε μια συζήτηση η μάνα μου ανέφερε ότι, όταν ήμουν μικρός, με έβρισκε τα πρωινά να κοιμάμαι στο χαλάκι του μπάνιου, γαλήνιος δίπλα στον νιπτήρα και το ράφι για τις πετσέτες.
Και σαν αστραπή επανήλθε στο μυαλό η ανάμνηση από την αίσθηση που είχα στο χαλάκι. Κάθε βράδυ, η ασφάλεια, η τραχιά επιφάνεια του ημι-βαμβακερού υλικού, το μάζεμα των ποδιών μου για να μην κρυώσουν από τα κρύα πλακάκια.
Και το μεγάλωμα, η εποχή που ψήλωσα και το χαλάκι ήταν πλέον μικρό. Τα παράτησα κι εγώ και έμεινα να κοιμάμαι στο βαρετό κρεβάτι μου.
--
Έκανα πολλές ευχές για το 2010. Ας κάτσει μία. Μόνο μία.
24 Μαρτίου 2010 στις 8:05 μ.μ.
Oi eyxes pragmatopoiountai mono otan pragmatika mas leipei ayto poy eyxithikame....kai mono tote!!!
x.