I wanted to say "yes" to you today...
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Αγόρασα το πρώτο μου iPod.
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #1: Φλας. Κεντρικός σταθμός τους Άμστερνταμ 08:27 το πρωί. Δοκιμάζω τα ακουστικά στα αυτιά. Απομόνωση. Τα βγάζω. Ήχοι. Φασαρία. Οι γραμμές από τα τρένα να τρίζουν. Τακούνια που περπατάνε στο σταθμό και τρόλει που τρέχουνε για το επόμενο τρένο. Τα ξαναβάζω πάλι πάνω.
Περίεργο. Δεν έτυχε ποτέ να είμαι μόνος με τη μουσική μου. Συνήθως έχει δίπλα της κόσμο. Και άλλους που χορεύουνε. Προσπαθώ να συνηθίσω στην ησυχία μου. Παίζω το τελευταίο album του Manson. Και κανείς δεν με κοιτάει. Η μουσική παίρνει μία απίστευτη απενοχοποιητική χροιά. Χα. Αστείο. Κανείς δεν με κοιτάει. Χα. :)
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #2: Φλας. Δίπλα μου στο παγκάκι της στάσης κάθεται ένας θηριώδης τύπος. Με μια μεγάλη αλυσίδα να κρέμεται από το παντελόνι του και να ανεβαίνει ως το μαύρο fly που φοράει. Τα διακριτικά στο μπουφάν σχηματίζουν το: Skinhead. Ξυρισμένο κεφάλι. Μικρά, περίεργα μάτια.
Μπροστά του κάθεται - όρθιος - ένας ακόμα πιο ψηλός άντρας. Με kilt και γκέτες σε ψηλές κάλτσες. Με άγρια όψη. Ακόμη ένα ξυρισμένο κεφάλι και ένα αλλόκοτο στυλό bic στη θήκη που έχει στο αριστερό του μανίκι.
Του τύπου με την αλυσίδα του πέφτουνε κάτι ψηλά. Και σηκώνεται, ξανακάθεται πολλές φορές. Η αλυσίδα κάνει φασαρία στο μεταλλικό παγκάκι.
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #3: Φλας. Ο τύπος με kilt κλαίει με αναφηλητά μέσα στο τραμ. Ο σύντροφός του του κρατάει το χέρι τρυφερά και τον παρηγορεί. Ο ψηλός άντρας δεν κοιτάει καν γύρω του. Κλαίει και κοιτάει τον διπλανό του με παράπονο.
Γραμμή #26 προς Ijburg.
--
Διαβάζω το "Σιντάρτα" του Έσσε στο τρένο. Μετά πάω στο σινεμά για το Fame. Στον κόσμο της αντίθεσης θα ήμουν πρωταθλητής. Έφυγα στα μισά.
--
Εκείνο το κρύο που σε αναζογωονεί και σου ανοίγει τα μάτια.
--
...but I said "no".
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #1: Φλας. Κεντρικός σταθμός τους Άμστερνταμ 08:27 το πρωί. Δοκιμάζω τα ακουστικά στα αυτιά. Απομόνωση. Τα βγάζω. Ήχοι. Φασαρία. Οι γραμμές από τα τρένα να τρίζουν. Τακούνια που περπατάνε στο σταθμό και τρόλει που τρέχουνε για το επόμενο τρένο. Τα ξαναβάζω πάλι πάνω.
Περίεργο. Δεν έτυχε ποτέ να είμαι μόνος με τη μουσική μου. Συνήθως έχει δίπλα της κόσμο. Και άλλους που χορεύουνε. Προσπαθώ να συνηθίσω στην ησυχία μου. Παίζω το τελευταίο album του Manson. Και κανείς δεν με κοιτάει. Η μουσική παίρνει μία απίστευτη απενοχοποιητική χροιά. Χα. Αστείο. Κανείς δεν με κοιτάει. Χα. :)
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #2: Φλας. Δίπλα μου στο παγκάκι της στάσης κάθεται ένας θηριώδης τύπος. Με μια μεγάλη αλυσίδα να κρέμεται από το παντελόνι του και να ανεβαίνει ως το μαύρο fly που φοράει. Τα διακριτικά στο μπουφάν σχηματίζουν το: Skinhead. Ξυρισμένο κεφάλι. Μικρά, περίεργα μάτια.
Μπροστά του κάθεται - όρθιος - ένας ακόμα πιο ψηλός άντρας. Με kilt και γκέτες σε ψηλές κάλτσες. Με άγρια όψη. Ακόμη ένα ξυρισμένο κεφάλι και ένα αλλόκοτο στυλό bic στη θήκη που έχει στο αριστερό του μανίκι.
Του τύπου με την αλυσίδα του πέφτουνε κάτι ψηλά. Και σηκώνεται, ξανακάθεται πολλές φορές. Η αλυσίδα κάνει φασαρία στο μεταλλικό παγκάκι.
--
Εικόνα από το Άμστερνταμ #3: Φλας. Ο τύπος με kilt κλαίει με αναφηλητά μέσα στο τραμ. Ο σύντροφός του του κρατάει το χέρι τρυφερά και τον παρηγορεί. Ο ψηλός άντρας δεν κοιτάει καν γύρω του. Κλαίει και κοιτάει τον διπλανό του με παράπονο.
Γραμμή #26 προς Ijburg.
--
Διαβάζω το "Σιντάρτα" του Έσσε στο τρένο. Μετά πάω στο σινεμά για το Fame. Στον κόσμο της αντίθεσης θα ήμουν πρωταθλητής. Έφυγα στα μισά.
--
Εκείνο το κρύο που σε αναζογωονεί και σου ανοίγει τα μάτια.
--
...but I said "no".
This entry was posted
on Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009 at 11:17 μ.μ..
You can skip to the end and leave a response.
