The Mexican is not here
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009
Δεύτερη μέρα άρρωστος στο κρεβάτι και χωρίς να πάω στη δουλειά. Τσαγάκι. Μέλι. Πάλι μέλι. Γάλα. Φιλοσοφικές συζητήσεις με τη Μαίρη (η διαφορά οπτικής μας επί των θεμάτων της ζωής και η σημασία του αυτοσκοπού για τον καθένα μας - θα μπορούσε να είναι τίτλος διατριβής). Διάβασα όλα τα blog που ξέρω - και μερικά που δεν ξέρω. Κατέβασα καινούργια μουσική με κιθάρες. Βάλθηκα να βλέπω και ότι ταινίες και σειρές είχα στον υπολογιστή.
Απ' όλα πιο πολύ εντύπωση μου έκανε το "Power of Nightmares", ένα Βρετανικό ντοκιμαντέρ για τη χρήση του φόβου από τους πολιτικούς από τη δεκαετία του '70 μέχρι σήμερα με επίκεντρο στη περιβόητη "διεθνή τρομοκρατία". Bottom line: Η Al Qaeda δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ.
--
Κατάλαβα σήμερα ότι οι ώρες που περνώ μπροστά στον υπολογιστή δεν είναι φυσιολογικές. Στη δουλειά είναι 8-10 ώρες τη μέρα. Και στη συνέχεια, όταν είμαι στο σπίτι, κάθομαι πάλι μπροστά στον υπολογιστή. Σήμερα λοιπόν αποφάσισα ότι πρέπει, πιο συνειδητοποιημένα, να αποφεύγω τα pixels και τις οθόνες.
--
Και βρήκα και ένα παλιό ποίημα που είχα ξεχάσει:
Annabel Lee - Edgar Allan Poe
It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of ANNABEL LEE;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.
I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love-
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.
And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.
The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me-
Yes!- that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.
But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we-
Of many far wiser than we-
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.
For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling- my darling- my life and my bride,
In the sepulchre there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.
This entry was posted
on Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009 at 12:41 μ.μ..
You can skip to the end and leave a response.
3 Σεπτεμβρίου 2009 στις 2:42 μ.μ.
Meta th douleia den prepei na ka8esai mprosta apo ypologisth, mono mprosta apo a)mpyra b)ena piato faghto c)emas
Telika de sou proteina tainia.