<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/7157270061007061295?origin\x3dhttp://panwapotahxeia.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Starting Up Again

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ήθελα να γράψω πολλά. Και όταν μαζεύονται τόσα, στουμπώνω και κολλάω...

Αγαπητό μου (μελλοντικό) τέκνο (γιατί σε 20 -30 χρόνια μπορεί να διαβάζεις αυτό το blog - κάτι σαν ταξίδι στο χρόνο): ο πατέρας σου έφτιαξε το χέρι του το σπασμένο. Πήγε δύο μήνες στην Ελλάδα και πέρασε πολύ καλά. Του μπήκε μάλιστα στο μυαλό πως πρέπει να γυρίσει πίσω αλλά φοβάται με τα όσα ακούει στις ειδήσεις. Εσύ μάλλον θα τα διαβάσεις στον βιβλίο σύγχρονης ιστορίας, αλλά εδώ σε μένα είναι ακόμα νωπά.

Μα το κυριότερο είναι πως ο πατέρας σου βρήκε τον παλιό του εαυτό στην Ελλάδα. Εκείνον που είχε χαθεί για αρκετά χρόνια. Τα πράγματα τώρα είναι (λίγο) πιο καθαρά.

Μαδρίτη (27-02-2011)

This entry was posted on Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012 at 3:43 π.μ.. You can skip to the end and leave a response.

    ==> Anonymous Μαριαλένα said:
    3 Μαρτίου 2012 στις 1:37 μ.μ.

    Ας φύγει λοιπόν ο "πνιγμένος", να μπει ο ξαναγεννημένος...γιατί όσο και να τον "μικρύνεις" κόβει τον ήλιο! Περιμένω νέα, άιντε... :p
    Σμουτσες...

leave a comment